Η ιστορία μιας επιχείρησης ή ενός ολόκληρου κλάδου, είναι σχεδόν πάντα στενά συνδεδεμένη με την ιστορία ενός τόπου και η ιστορία του φαγητού είναι το ίδιο στενά δεμένη με τον κάθε τόπο.
Η ιστορία είναι αυτή που μετατρέπει ένα χώρο σε τόπο, με τις αφηγήσεις της, τους πρωταγωνιστές της, τους θρύλους και τις αφηγήσεις της, τους ήρωές της, τα σύμβολά της, τους τόπους πολιτισμού και τόπους λατρείας.
Ο άνθρωπος των σπηλαίων, μας λέει ο γάλλος εθνολόγος Claude Levi Strauss αφιέρωνε τα δυο τρίτα του χρόνου του κάθε μέρα στην αναζήτηση της τροφής του. Σήμερα, πενήντα χιλιάδες χρόνια μετά δηλαδή, φαίνεται πως σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει, αφού το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας το αφιερώνουμε σε δραστηριότητες σχετικές με το φαγητό. Έξοδοι, ψώνια, αποθήκευση, μαγείρεμα, σερβίρισμα, ακόμα και η παρακολούθηση τηλεοπτικών εκπομπών μαγειρικής, είναι δραστηριότητες άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένες με το φαγητό.
Σε πολλές περιπτώσεις, ο τρόπος που τρεφόμαστε καθορίζει ολόκληρο τον πολιτισμό μας.
Ο κάθε λαός έχει το δικό του ιδιαίτερο διατροφικό γνώρισμα, το κρέας φάλαινας για τους Ιάπωνες, τα ζυμαρικά για τους Ιταλούς, το ρύζι για τους Κινέζους, τα λουκάνικα για τους Γερμανούς.
Στην Δράμα η ιστορία της πόλης είναι επίσης η ιστορία της κουζίνας της, από τα αλλαντικά, μικρασιατικές γεύσεις, εστιατόρια και μαγειρεία, μέχρι τα ψητοπωλεία τα σουβλατζίδικα και τα φάστ-φούντ που συνοδεύουν και καθορίζουν τα τελευταία χρόνια την ιστορία της πόλης. Με μια ισχυρή παράδοση στο γρήγορο φαγητό στην Δράμα εμφανίζονται και πρωταγωνιστούν στον χώρο του γρήγορου φαγητού ονόματα που γράφουν ιστορία.
Είναι δίκαιο να αναφέρουμε μαζί με το κατάστημα «Τάσος», (από το 1981), την «Καλαμιά», (από το 1970), το «Μιχάλης» (από το 1981 επίσης,) αλλά και πολλούς άλλους συναδέλφους, που ο καθένας με τον τρόπο του άνοιγε νέους δρόμους στον χώρο της εστίασης, δίνοντας στα γεύματα εκτός σπιτιού μια άλλη αξία, έναν άλλον χαρακτήρα.
Το κατάστημα «Τάσος», σήμερα «Tasosgrillbar” άνοιξε για πρώτη φορά στην πλατεία δικαστηρίων το 1981, πουλώντας σουτζουκάκια. Καθιερώνεται πολύ γρήγορα σαν ένα σημείο αναφοράς στην πόλη και λειτουργεί με την ίδια μορφή έως το 2012. Τη χρονιά αυτή αναλαμβάνει την οικογενειακή επιχείρηση ο Χρήστος Χαλβατζής.
Μεγαλώνει το κατάστημα, εκσυγχρονίζει την λειτουργία του, βελτιώνει το προϊοντολόγιο και κυρίως όπως λέει και ο ίδιος: «αποφάσισα πολύ γρήγορα ότι έπρεπε να απαλλαγώ από πρακτικές, συνήθειες και αντιλήψεις που φρέναραν την επιχείρηση και οδηγούσαν στην στασιμότητα».
Αλλάζει το λογότυπο, σχεδιάζει νέες συσκευασίες, ασχολείται με την οργάνωση. Το 2015 ολοκληρώνει την μηχανοργάνωση της εταιρείας και αποφασίζει να την προωθήσει μόνο μέσω Διαδικτύου και να σταματήσει οποιαδήποτε εντυποδιανομή. Καταλαβαίνει πολύ έγκαιρα ότι ήρθε το τέλος του χαρτιού. Βελτιώνει συνεχώς την εξυπηρέτηση και εισάγει στην επιχείρηση ένα πρόγραμμα συνεχούς εκπαίδευσης όλων των εργαζομένων.
